شهر مشهد پر از جاذبه های گردشگری می باشد که یکی از آن ها آرامگاه فردوسی می باشد که در توس و انتهای بلوار بهارستان قرار دارد.
آرامگاه فردوسی مشهد
دانای بزرگ توس (طوس) حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۳۲۹ قمری (سال مرگ رودکی) در قریه پاژ توس متولد شد. حکیم ابوالقاسم فردوسی از نجیبزادگان توس و از طبقه دهقانان بود. بنای آرامگاه فردوسی در میان باغی، به فاصله بیست کیلومتری از شمال شهر مشهد به سمت شهر قوچان ساخته شده است. آرامگاه فردوسی بنایی است که در سال ۱۳۱۳ هجری خورشیدی همزمان با جشن هزاره فردوسی در توس، به یاد ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد ولی به دلیل رعایت نکردن نکات مهندسی و ایمنی این بنا نشست کرد و نابود شد و بعد از آن ساخت آرامگاه جدید با شیوهی معماری هخامنشی و بر گرفته از آرامگاه کوروش کبیر حدود۴ سال به طول انجامید و نهایتا در سال ۱۳۴۶ افتتاح گردید.
آرامگاه حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا به فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شهر مشهد واقع شده است.نای کنونی دارای نهصد متر سطح زیربنا، و ساخته شده از بتون و سنگ و کاشی است. بخش فوقانی بنا، که در اجرای اولیه توپر بود این بار میانتهی ساخته شد. سقف داخلی آن هم با کاشیکاری معرق و متأثر از عناصر تزیینی دورهٔ هخامنشی و عصر فردوسی روکاری شد. دیوارهای آن هم تماماً با سنگ هایی از منطقهٔ توس نماسازی شد. هیأت کلی بنا آرامگاه کوروش بزرگ در پاسارگاد را تداعی می کند.
در بخش هایی از آرامگاه نیز دیوارنگارههایی از فریدون صدیقی نصب گردیده که نمایش صحنه هایی از روایات شاهنامه است.اینک باغ آرامگاه که حدود شش هکتار مساحت، و یک موزه و کتابخانه دارد، سالانه بیش از یک میلیون زائر و شیفتهٔ فردوسی را می پذیرد. با این همه فضلای اهل ادب ایران این مجموعه را درخور شأن رفیع فردوسی نمی دانند و در صدد توسعه و آبادی آنند.